Michał Domagalski

* * * (fragment)

...

Iść, nie umierać!

Nie chować się w cieniu dzielących nas murów

Iść, nie umierać!

Nie zamieniać chodu w pęd wyścigu szczurów

Iść, nie umierać!

...

 

Z RUCHÓW NIESPOŁECZNYCH

A

stanęła pani
proszę pani
jeżeli mogę pani przeszkodzić
w ruchu proszę pani

B

to co się stało
stało się ciemne

C

nie stać mnie
żeby tu stać

D

patrzyli mali
w uczuciach stali
gdy murem stali
jak chłop ze stali
cały się wali

Z LEGEND I PODAŃ

A

dawniej
jak to pisma głoszą
bywały dawidy
co kamyczki
co proce
co scyzoryki na miecze

chłopczyki takie to
góry przenosiły

B

dawniej
to i ponoć
każden philos
kochał swoją sophie dla
samej sophi

philosy takie to
czyste wartości chcieli

C

dawniej
tak to ludzie głoszą
siadywały hioby
na odchodach świata
tego
nie zaś z głową w
nich

wiercy takie to
szczęśliwe były

...

Z

tak to mówią
że
dawniej to
i tak
ponoć
bywało

Michał Domagalski