***
I szłyśmy, by wnet dotrzeć na tę górę 
Idziem i w drodze wcale się nie lenim 
Wciąż wyżej: pierwsza Margot, a ja za nią wtóra,
Aż obaczyłam niebios swiatła cudne
Przez krągły otwór migocący z góry 
Tedyśmy na szczyt weszły (Mała Rawka)  
                                                PIEKŁO XXXIV

                    ***
Więc gdy za Bieszczad tych wyjdziesz krawędzie 
I wrócisz pięknych nizin oglądać jawę 
Gdy rzec "tam byłem" pociechą ci będzie 
Przed ludźmi czasem wspomnij Margot sławę 
                                                  PIEKŁO XV
                     ***
Kształtu katuszy nie miej ty na względzie 
Myśl o korzyściach, choć i kaźń ugodzi 
Trwać dłużej, niźli po dnia kres nie będzie 
                                                 CZYŚCIEC X 

                      ***
Zgnębiona byłam mówiąc: Margot miła 
Obróć się ku mnie i spójrz jak się nużę 
Daj wody lub do reszty opuszczą mnie siły 
MERZE MÓJ - odparła - podźwignij się druże!
I pokazała kamień w kształcie proga 
Skąd ścieżka wężem wiła się ku górze 
Tak dzielna była jej słów ostroga,
żem lazła na raczkach, w górę pracowicie,
Aż na tę krętą perć trafiła noga.
Tameśmy wszyscy usiedli na szczycie 
Oczy utkwiwszy w dół bo przyjemnie 
Poglądać człeku na trudów przebycie 
                                                 CZYŚCIEC IV       

			***
W Bieszczadach - i choć wlokłam się w ogonie -
Byłam, widziałam czego nie wyświęci  
Słowami człowiek, choć był w tamtej stronie.
 						RAJ X
                        ***
A ja wyrwana z nizinnej niewoli 
Otom była w górach, gdzie mię Margot 
Wyniosła ze sobą w traperskiej aureoli!
						RAJ XXV
						

			Mer Torunia