|
Pink Freud
Pink Freud jest kwartetem improwizującym. To kolejny, po Paralaksie i
Bassisters Orchestra, projekt Wojciecha Mazolewskiego, do współpracy z
którym zaprosił wybitnych instrumentalistów zaliczanych do najnowszego
pokolenia improwizatorów, występujących w różnych formacjach i orkiestrach w
kraju i zagranicą. Jest to muzyka nowoczesna, czerpiąca inspiracje z wielu
kierunków muzycznych, zarówno tych tradycyjnych, jak i najnowszych: jazzu,
folku, muzyki współczesnej, jungle, drum'n'bass. Słuchając jej ma się
wrażenie, że wychodzi naprzeciw słuchacza, nie zwalniając go jednocześnie z
wysiłku umysłu, że jest pełna ekspresji, a przy tym zawiera wysublimowane i
przemyślane dźwięki. Muzykę tę można porównać do energetycznego zastrzyku,
który zapowiada kolejną porcję pobudzenia intelektu i fizyczności.
Skład:
Wojciech Mazolewski - bass
Tomasz Ziętek - trąbka
Michał Jarzębski - gitara
Paweł Nowicki - perkusja
"Ta muzyka zasługuje na dumne miano postmodernistycznej: jest to zabawa ze
znanymi klockami, które zostają ułożone w całkiem nową budowlę. (...)Pink
Freud raz bawią się w filozofów muzyki, raz w dostarczycieli czystej
rozrywki. Ta muzyka wciąga. Po kilku minutach jej słuchania zaczynamy być
zaintrygowani, czekając z niecierpliwością na każdy nowy fragment. Przy tym
zespół Mazolewskiego to zbiór inteligentnych muzyków, z których każdy może
nas łatwo oszukać, wyprowadzić na manowce, a potem śmiać się, że tak łatwo
daliśmy się zwieść. Mazolewski, łysy niczym jazzowy Budda, uśmiecha się
przez cały koncert od ucha do ucha, jakby osiągnął już jazzowe oświecenie i
był poza światem przywiązań do dźwięków i rytmów." (Gazeta Wyborcza, 28
listopada 2000) "Mazolewski to szaman niskich tonów, którego instrumentarium rozciąga się od
klasycznej 4-strunowej gitary basowej, przez kontrabas i elektrobas, aż po
9-cio strunowy instrument basowy." (Gazeta Wyborcza, 24 listopada 2000)
Wojciech Mazolewski - muzyk, kompozytor, basista, kontrabasista. Poszukiwacz
i badacz niskotonowej sfery muzyki. Stanowi podstawowy trzon zespołów,
nadając ich muzyce puls i tempo. Jest twórcą swoistego brzmienia i
osobliwych technik, które dyktują kierunek poszukiwań
rytmiczno-harmonicznych. Twórca i pomysłodawca formacji Paralaksa (Paralaksa
1997; Cały ten Yass, Jazz Forum 1997), Bassisters Orchestra (otwarcie
obchodów Millenium Gdańska), a ostatnio Pink Freud. Mózg i siła napędowa
wielu znaczących muzycznych projektów. Współpracował z Oczi Cziorne,
współtworzył formację Inżynier Kaktus.
Autor basowych brzmień Art Rhythmic ( Tysiąc Najjaśniejszych Słońc 1996) i
Arhythmic Memory (Cynober Manifest 1997) Aktywny członek Arhythmic Band
(muzyka do filmu Sceny z użycia,1997), Arytthmic Band (muzyka do instalacji
francuskiego teatru Carabossa w ramach Festiwalu FETA 1997, support US 3
1997), Arhythmic Perfection (udział w Międzynarodowym Festiwalu Sztuki
Współczesnej ARTGENDA, Szwecja 1998, koncert przed Jamesem Brownem na Gdynia
Summer Jazz Days 1998, realizacja dla Atomic TV filmu dokumentalnego Yassno
na Helu, będącego zapisem trasy koncertowej po Półwyspie Helskim 1998,
koncert na Poznań Jazz Fair 1999 i 2000, nagranie studyjnej płyty pod
roboczym tytułem Zero 1999/2000). 0d początku 1999 r. współtworzył audycję
Arhythmic Radio dla warszawskiego Jazz Radio. Razem z Big Band Jazz Radio
zagrał koncert poprzedzający występ Billa Laswella (trzylecie stacji Jazz
Radio 1999). Razem z Mazzollem nagrał pierwszy polski singiel jazzowy Single
ONE (1998) oraz Single 3 (2000).
Współpracował, w ramach Delikatesów Avantgarde, z Robertem Knuthem,
przyczyniając się do powstania nowego gatunku scenicznego, zwanego dyfuzją.
Efektem tej współpracy jest m.in. album Diffusion Ensamble pt. Azure Excess
(1999) oraz towarzysząca projektowi trasa koncertowa po Polsce i Europie,
(m.in. na Warsaw Summer Jazz Days (1999), Zone AZUR, Petri Kirche, Lipsk,
1999, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa, 1999, Arena
Verona, Petri Kirche, Lipsk, 2000).
Współtworzył Niebieskiego Lotnika, z którym w 2000 r. nagrał i wydał płytę A
Love Suprise.
Główny trzon zespołu, poza liderem, tworzą:
- Paweł Nowicki (perkusja, marimba). Jest absolwentem Bydgoskiej Akademii
Muzycznej i Strasburskiego Konserwatorium Muzycznego.
To genialny wykonawca muzyki współczesnej, czego dowodem są m.in. liczne
nagrody i wyróżnienia przyznawane przez znawców polskich i europejskich.
Perfekcyjny do granic możliwości, potwór perkusji, mag drewnianych pałek o
nieograniczonej wyobraźni i horyzontach. Jest muzykiem tryskającym wiedzą
zdobytą latami studiów i praktyki zawodowej. Szalenie wszechstronny.
-Michał Jarzębski (gitara). Wielki mistyk, nauczyciel, iluzjonista dźwięku.
Swoją grą na gitarze potrafi płatać intuicji słuchacza najwymyślniejsze
figle. Jego gra może ciąć jak brzytwa, by po chwili z precyzją chirurga
plastycznego złożyć nas w całość. Bardzo elastyczny, wielobarwny
improwizator, wspaniały sonorysta i kolorysta.
-Tomasz Ziętek (trąbka). Student Poznańskiej Akademii Muzycznej, który już
dziś jest mistrzem i władcą swojego instrumentu. Jego silny dźwięk dodaje
muzyce zespołu blasku i przejrzystości. Wspaniały technik, nagradzany w
licznych konkursach w kraju i za granicą. Genialny improwizator o ogromnej
mocy i wytrzymałości, niestrudzony solista.
Informacje nadesłał:
Krzysztof Piekarczyk
http://terra.pl - underground od folku po elektroniczną awangardę.
|
