Hieronim Sowicki to człowiek urodzony w Hamburgu. Wywędrował stamtąd najpierw do NRD, a później, jako zadeklarowany komunista, przyjechał do Polski. Osiedlił się w Krakowie, skąd miał blisko do Oświęcimia, gdzie Niemcy zamordowali jego ojca. Zapisał się do PZPR, co oczywiście nie pomogło mu zrobić kariery, ale i nie zaszkodziło. Jest przecież fachowcem w swej dziedzinie i to wybitnym. Jako niezwykły poeta był współtwórcą Manifestu Socrealistycznego, który pchnął sztukę daleko do przodu, co pomogło komunistom odbudować zburzoną przez AK i hitlerowców Warszawę oraz wybudować w całej ojczyźnie mnóstwo szkół, zakładów pracy i kościołów. Jak przecież wiadomo, komuniści byli i są głęboko wierzącymi katolikami, a budowa kościołów była jednym z pięciu głównych postulatów socrealistycznych.

W 1952 roku przestał Sowicki być poetą i zaczął malować. Wtedy zasłynął na całym świecie, a głównie w Czechosłowacji, NRD, Bułgarii i ZSRR, ze względu na swą perfekcyjną kreskę. No ale jest zawodowcem i tworzy tak, jak czuje, więc nie ma się co dziwić.

Zaznaczyć należy przy tym, że jednak na zawodostwo przeszedł stosunkowo niedawno, kiedy to zmienił się ustrój w państwie i zgnębionym komunistom pozwolono wreszcie chodzić do kościołów, których przez czterdzieści lat sobie tyle wybudowali, i prowadzić prywatną działalność zawodową.

Poniżej przedstawiamy jego perfekcyjną kreskę.