Nie od rzeczy w tej sytuacji będzie oświadczyć co następuje, w okolicznościach przyprawiających nas o zgrozę, nawet wypada to zrobić, tym bardziej, że leży nam to na sercu - czasami kumuluje pokłady smutku, czasem przerażenia, rozdrażnienia i innych uczuć negatywnych, których dla dobra naszego, jak i osób postronnych, powinniśmy się wystrzegać - i zajmuje często sam środek naszych zainteresowań, które przecież moglibyśmy poświęcić czemuś innemu. Niniejszym oświadczamy więc, że wszelkie próby wmówienia nam, że radio publiczne jest naszym radiem, spalają na panewce. Szczególnie teraz, gdy udowodniliśmy za pomocą protestu, szumu, demonstracji, ulotek, plakatów, listów i innych tego typu spraw, że tak naprawdę wypowiedzi polityków są tylko pustosłowiem potrzebnym do przekupienia wyborców na kilka minut co parę lat - gdy do urny trzeba włożyć kartkę. Życie uczy nas każdego dnia czegoś nowego. Czasem ugruntowuje nas w naszych stanowiskach, tak jak zapewne mimo wielu sprzeciwów ugruntowana jest niezła pozycja wiceprezesa do spraw programowych Polskiego Radia. Na tym czy innym stanowsku. Okazuje się, że liczą się mniej lub bardziej partykularne interesy usprawiedliwiane bezczelnie słupkami słuchalności, oglądalności, popracia i jakichkolwiek jeszcze wielu statystyk, z których wynikałoby, że poeta Norwid kiepskim artystą był, skoro umarł w biedzie. Okazuje się, że tak naprawdę nie o poparcie i zainteresowanie społeczeństwa chodzi, lecz o zrobienie z niego jeszcze bardziej posłusznej grupy niewolniczej, którą odzwyczai się od myślenia, poszukiwania i posiadania własnego zdania, gustu i tożsamości. O grupie, którą w najlepszym wypadku się tylko sformatuje i sprzeda korporacjom specjalizującym się w praniu mózgów i wciskaniu kitów za spore pieniądze. Korporacjom, których szefowie opływają w bogactwach, których dorobili się na oszustwach i codziennej ciężkiej pracy milionów ciągle biednych ludzi.

Tajniak SA - wydawca Podziemnego Pisma Tajniak